poniedziałek, 22 kwiecień 2024 16:34

Niebiesko-zielone dachy - miasta przyszłości

Niebiesko-zielone dachy Niebiesko-zielone dachy fot: pixabay

Amsterdam, znany z malowniczych kanałów, staje się pionierem w dziedzinie nowatorskich rozwiązań ekologicznych, wykorzystując dachy nie tylko do uprawy roślin, ale także do zbierania wody deszczowej. Jest to część większego projektu o nazwie RESILIO, który ma na celu przekształcenie miasta w tzw. „miasto-gąbkę”.

  1. Co to jest projekt RESILIO i jakie ma cele w Amsterdamie?
  2. Jak dachy zielono-niebieskie wpływają na zarządzanie wodą opadową w mieście?
  3. Jaka jest rola Kaspera Spaana w projekcie RESILIO?
  4. Jakie technologie wykorzystuje Amy Bunszel do modelowania wpływu dachów na ryzyko powodzi?
  5. Jakie korzyści niesie za sobą koncepcja miasta gąbczastego dla miast takich jak Amsterdam?

Koncepcja miasta-gąbki (1)

Miasta na całym świecie coraz częściej adaptują koncepcję „miasta-gąbki”, które poprzez zwiększenie ilości terenów zielonych, ma za zadanie pochłaniać coraz większe ilości opadów. Takie rozwiązania nie tylko zmniejszają ryzyko powodzi, ale również umożliwiają rekultywację lokalnych zasobów wodnych, które mogą być wykorzystywane w razie potrzeby. W przeciwieństwie do tradycyjnych metod, które miały na celu jak najszybsze odprowadzanie wody deszczowej, nowoczesne miasta coraz śmielej wykorzystują ten zasób.

Technologia niebiesko-zielonych dachów

Na czele innowacji stoi projekt RESILIO, który na dachach w Amsterdamie zainstalował systemy niebiesko-zielone pokrywające ponad 46 500 m², w tym 8 000 m² na kompleksach mieszkaniowych. Kasper Spaan z amsterdamskiej organizacji zarządzania wodami Waternet, uczestniczący w projekcie, opisuje te dachy jako „płaskie beczki deszczowe”. System składa się z kilku warstw: roślinności, warstwy filtracyjnej oraz lekkiego systemu skrzynek, które magazynują wodę, a pod nimi dodatkowe warstwy chroniące sam dach.

Przyszłość zarządzania wodami opadowymi

System zarządzania poziomem wody na dachach niebiesko-zielonych wykorzystuje inteligentne zawory, które na podstawie prognozy pogody mogą automatycznie opróżniać zbiorniki przed nadchodzącym deszczem, co zmniejsza ilość wody trafiającej do kanalizacji. Kasper Spaan podkreśla, że miasta takie jak Amsterdam, stają się coraz bardziej elastyczne w zarządzaniu wodą opadową. Co więcej, projekt RESILIO korzysta z oprogramowania Autodesk do modelowania wpływu takich dachów na ryzyko powodzi, dostosowując modele także do zmian klimatycznych.

W zakończeniu, Amsterdam pokazuje, że nowoczesne technologie i innowacyjne podejście do zarządzania zasobami naturalnymi mogą znacząco przyczynić się do poprawy jakości życia w miastach. Projekt RESILIO i jego realizacja to krok ku przyszłości, w której każdy dach, w każdym mieście, może pełnić istotną funkcję ekologiczną. Jak mówi Kasper Spaan, filozofia projektu to nie tylko maksymalne wykorzystanie każdego dachu, ale przede wszystkim możliwość adaptacji każdego dachu do nowych funkcji.

 

Przypisy:

(1) Miasto gąbka (sponge city) to koncepcja urbanistyczna, która ma na celu efektywne zarządzanie wodą opadową w środowisku miejskim poprzez jej maksymalne wykorzystanie, absorpcję i oczyszczanie. Kluczowym założeniem tego podejścia jest projektowanie infrastruktury miejskiej w taki sposób, aby mogła ona magazynować, oczyszczać i oddawać wodę deszczową z powrotem do środowiska, zamiast odprowadzać ją bezpośrednio do kanalizacji. Celem jest zmniejszenie ryzyka powodzi, zwłaszcza w kontekście coraz częstszych i intensywniejszych opadów deszczu wynikających ze zmian klimatycznych, oraz zwiększenie zasobów wodnych miasta.

W ramach tej koncepcji, miasta są projektowane lub adaptowane tak, aby zachowywały się jak gąbki, które mogą chłonąć dużą ilość wody deszczowej podczas intensywnych opadów, a następnie wykorzystywać ją w miarę potrzeb. Umożliwia to wykorzystanie rozmaitych rozwiązań, takich jak:

  • Zielone i niebiesko-zielone dachy, które są w stanie magazynować wodę deszczową używaną później do nawadniania roślinności,
  • Przepuszczalne nawierzchnie, które umożliwiają infiltrację wody deszczowej do gruntu zamiast jej odprowadzania,
  • Zbiorniki retencyjne i stawy deszczowe, które magazynują nadmiar wody w okresach dużych opadów,
  • Rozbudowana infrastruktura parków i terenów zielonych, które naturalnie absorbują wodę deszczową i poprawiają jakość środowiska miejskiego.

Miasto gąbka jest zatem strategiczną odpowiedzią na wyzwania związane ze zmianami klimatu, urbanizacją i zarządzaniem wodami miejskimi, dążąc do tworzenia bardziej zrównoważonych i odpornych na ekstremalne warunki pogodowe miast.

 

Źródło: Wired